De allerlaatste...
Door: Minou, Jillin
19 Juli 2019 | Nederland, Heerlen
Lieve volgers het is zover, de allerlaatste blog. Wij, Minou en Jillin, sluiten het verhaal af met de blog over onze laatste dag in Oeganda en de reis terug naar Nederland.
Donderdag 18 juli konden we redelijk uitslapen, tot 09.00 uur, en hebben we voor de laatste keer gezellig met elkaar ontbeten. De tassen werden ingepakt en klaargemaakt voor de terugreis. Aangezien iedereen redelijk wat kilo’s uit de tas had, konden we deze opvullen met leuke souvenirs.
We zijn dus naar de souvenirsmarkt in Kampala gereden. Allemaal kleine winkeltjes naast elkaar met aardige verkopers, “Come take a look, I make good price for you!”. Bij de een gingen de inkopen gemakkelijk, bij de ander verliep het afdingen wat minder soepel. Uiteindelijk zat iedereen tevreden, met tassen vol en een lege portemonnee in de bus.
Terug aangekomen in het hotel werden alle foto’s van iedereen verzameld, lazen we de blog en reacties voor, deed iedereen z’n reisshirt aan, werden de souvenirs goed verpakt en hebben we voor de laatste keer gezamenlijk geluncht.
Toen kregen we een verrassing van Margaret (zij heeft ons verblijf in Entebbe geregeld), namelijk een prachtige taart als bedankje voor onze komst. Er werd een woord van dank gegeven door Nestar en Monique en hebben we met z’n alle lekker gesmuld van de heerlijke taart.
Op Afrikaanse tijd kwam ons vervoer naar het vliegveld aan. Dit keer niet onze grote bus, deze was namelijk al onderweg terug naar Kitgum, maar een gezellig shuttle busje. De tassen werden ingeladen en er werden vele knuffels uitgewisseld.
Nadat we afscheid hadden genomen van Nico, Toos en Anne. Gingen we met z’n allen in het busje, knus bij elkaar op schoot en met vele liedjes reden we voor de laatste keer over de wegen van Oeganda.
En toen stonden we opeens weer op het vliegveld in Entebbe. Met gehalveerde bagage en vermoeide gezichten. Moe maar voldaan klaar voor de reis terug. Na een uitgebreid afscheid van Ed, Nestar, Margaret en de kinderen was het tijd om in te checken. Dit ging gelukkig ontzettend snel zodat nog voldoende tijd was om de laatste souvenirs te kopen.
Wat ook niet kon ontbreken was het avondeten op het vliegeveld. Wat had iedereen uitgekeken naar een lekkere hamburger met frietjes!
Eenmaal in het vliegtuig werd het rustig. Een aantal lagen lekker te slapen en de rest genoot van een filmpje. De vlucht verliep goed en 8 uur later stonden de weer op nederlandse bodem. Dat voelde wel een beetje raar. Het vertrek leek nog zo kort geleden.
De koffers waren snel gepakt en het was tijd voor het meest belangrijke onderdeel van het vliegveld... De starbucks en de Burger King!
Gelukkig konden we snel de trein in voor het laatste deel van de reis. Ook dit ging zonder problemen en onder het genot van veel leuke verhalen. Stijn wist ons bijvoorbeeld nog even te vertellen dat hij de hele reis het gele boekje van zijn moeder bij zich had. Geluk is met de domme zullen we maar zeggen he.
Toen kwam het grote moment! De aankomst in Heerlen. De laatste 10 minuten werden de leerlingen toch wel heel zenuwachtig om hun ouders weer te zien. Kippenvel en buikpijn kwamen een aantal keer voorbij. Iedereen rende dan ook de trein uit toen ze hun ouders zagen staan. Nadat we nog één keer als groep het reislied gezongen hadden, of in ieder geval een poging tot, en bij elkaar gekomen waren voor een groepsknuffel kon iedereen naar huis. Lekker douchen, eten en nagenieten van een geweldige reis.
Lieve volgers, we willen jullie allemaal heel erg bedanken voor jullie reacties. We hebben ervan genoten om deze te lezen.
Ons avontuur zit erop, we zullen nog lekker gaan nagenieten van de reis tijdens het vertellen van al onze verhalen!
Groetjes en een dikke knuffel van de SMCgoesOeganda2019 groep :)
Donderdag 18 juli konden we redelijk uitslapen, tot 09.00 uur, en hebben we voor de laatste keer gezellig met elkaar ontbeten. De tassen werden ingepakt en klaargemaakt voor de terugreis. Aangezien iedereen redelijk wat kilo’s uit de tas had, konden we deze opvullen met leuke souvenirs.
We zijn dus naar de souvenirsmarkt in Kampala gereden. Allemaal kleine winkeltjes naast elkaar met aardige verkopers, “Come take a look, I make good price for you!”. Bij de een gingen de inkopen gemakkelijk, bij de ander verliep het afdingen wat minder soepel. Uiteindelijk zat iedereen tevreden, met tassen vol en een lege portemonnee in de bus.
Terug aangekomen in het hotel werden alle foto’s van iedereen verzameld, lazen we de blog en reacties voor, deed iedereen z’n reisshirt aan, werden de souvenirs goed verpakt en hebben we voor de laatste keer gezamenlijk geluncht.
Toen kregen we een verrassing van Margaret (zij heeft ons verblijf in Entebbe geregeld), namelijk een prachtige taart als bedankje voor onze komst. Er werd een woord van dank gegeven door Nestar en Monique en hebben we met z’n alle lekker gesmuld van de heerlijke taart.
Op Afrikaanse tijd kwam ons vervoer naar het vliegveld aan. Dit keer niet onze grote bus, deze was namelijk al onderweg terug naar Kitgum, maar een gezellig shuttle busje. De tassen werden ingeladen en er werden vele knuffels uitgewisseld.
Nadat we afscheid hadden genomen van Nico, Toos en Anne. Gingen we met z’n allen in het busje, knus bij elkaar op schoot en met vele liedjes reden we voor de laatste keer over de wegen van Oeganda.
En toen stonden we opeens weer op het vliegveld in Entebbe. Met gehalveerde bagage en vermoeide gezichten. Moe maar voldaan klaar voor de reis terug. Na een uitgebreid afscheid van Ed, Nestar, Margaret en de kinderen was het tijd om in te checken. Dit ging gelukkig ontzettend snel zodat nog voldoende tijd was om de laatste souvenirs te kopen.
Wat ook niet kon ontbreken was het avondeten op het vliegeveld. Wat had iedereen uitgekeken naar een lekkere hamburger met frietjes!
Eenmaal in het vliegtuig werd het rustig. Een aantal lagen lekker te slapen en de rest genoot van een filmpje. De vlucht verliep goed en 8 uur later stonden de weer op nederlandse bodem. Dat voelde wel een beetje raar. Het vertrek leek nog zo kort geleden.
De koffers waren snel gepakt en het was tijd voor het meest belangrijke onderdeel van het vliegveld... De starbucks en de Burger King!
Gelukkig konden we snel de trein in voor het laatste deel van de reis. Ook dit ging zonder problemen en onder het genot van veel leuke verhalen. Stijn wist ons bijvoorbeeld nog even te vertellen dat hij de hele reis het gele boekje van zijn moeder bij zich had. Geluk is met de domme zullen we maar zeggen he.
Toen kwam het grote moment! De aankomst in Heerlen. De laatste 10 minuten werden de leerlingen toch wel heel zenuwachtig om hun ouders weer te zien. Kippenvel en buikpijn kwamen een aantal keer voorbij. Iedereen rende dan ook de trein uit toen ze hun ouders zagen staan. Nadat we nog één keer als groep het reislied gezongen hadden, of in ieder geval een poging tot, en bij elkaar gekomen waren voor een groepsknuffel kon iedereen naar huis. Lekker douchen, eten en nagenieten van een geweldige reis.
Lieve volgers, we willen jullie allemaal heel erg bedanken voor jullie reacties. We hebben ervan genoten om deze te lezen.
Ons avontuur zit erop, we zullen nog lekker gaan nagenieten van de reis tijdens het vertellen van al onze verhalen!
Groetjes en een dikke knuffel van de SMCgoesOeganda2019 groep :)
-
21 Juli 2019 - 02:39
Laura En Rob:
Beste Minou, Jillin en de rest van de SMCgoesOeganda2019 groep,
Dank jullie wel voor al jullie verhalen. Het gaf ons, zeker samen met de foto’s, de gelegenheid om jullie mooie reis te volgen. Hadden we trouwens al gezegd dat jullie kanjers zijn?
Laura en Rob. -
21 Juli 2019 - 05:17
Fer En Ria Vroomen Opa En Oma Van Jarno.:
Hallo allemaal jullie reis zit er nu op.
Wat zal dat voor jullie een geweldige ervaring geweest zijn.
Wat waren we weer blij toen we jullie trein zagen aankomen best spannend.
Wat werden er nog leuke fotos van de groep gemaakt en dat zingen ook leuk.
Jarno is zaterdag morgen al bij opa en oma verhalen komen vertellen
.Dinsdag vertrekt jarno met ouders en broertje op vakantie.
Kunnen ze lekker met z,n vieren genieten.
Ik zou zeggen jongens en meisjes en alle begleiders ontzettend bedankt voor alles wat jullie hebben gedaan
Groetjes van opa en oma van jarno xxx.
.
.
.
-
21 Juli 2019 - 08:44
Frans Aarts:
Het was een eer om jullie te volgen vanuit Amerika, vele mensen hier waren diep onder de indruk wat jullie in Oeganda gedaan hebben.
In Amerika ga je drie weken aan een strand liggen, knipt met je vingers en besteldt de volgende tropische verrassing.
Jullie hebben je hart en vingers voor een goed doel gebruikt, daar mogen jullie, je begeleiders en je ouders heel trots op zijn.
Daarin zijn wij Nederlanders al heel lang 'wereldkampioen'
Frans en Marie Washington DC -
21 Juli 2019 - 08:50
Wil :
lieve allemaal.
Genoten hebben wij van jullie verhalen en belevenissen daarginds in Oeganda. alle blogs gelezen. Als opa van Orly was ik bij de aankomst in Heerlen. het was geweldig hoe jullie allemaal jullie ouders om de hals vielen, maar nog geweldiger vond ik de afscheidsceremonie van jullie onderling.
Jullie waren een echt team, jullie studenten met de begeleiders.
De eerste foto's heb ik inmiddels gezien. heel goed.
succes verder de komende jaren.
Wil.
-
21 Juli 2019 - 08:50
Jos Kroese:
En nu allemaal genieten van jullie vakantie! Tot in augustus....xxx -
21 Juli 2019 - 09:08
Antoine En Danielle:
Heerlijk dat onze kinderen zo'n geweldige zomer hebben gehad. We hebben een waterval aan verhalen gekregen van Myke. We hebben nog zoveel vragen en nog meer verhalen te goed, dus tot aan het einde van de vakantie zal het zeker nog wel nagenieten worden. Voor nu willen we via deze weg Jillin, Minou, Inge, Monique, Jos, Toos en Nico bedanken voor de goede begeleiding van onze kinderen. Bedankt dat jullie erbij waren om dit voor Myke en de anderen een unieke levenservaring te maken. -
21 Juli 2019 - 16:12
Jose:
Lieve groep,
bedankt voor jullie verhalen en foto's ik heb hiervan genoten en ik mis deze nu al.
Ik hoop dat jullie school dit kan blijven organiseren want dit is echt waardevol.
groetjes Jose
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
